9/26/2013

Saber popular.


A fraseoloxía  dunha lingua é unha fonte de coñecemento moi importante, tanto polo seu valor lingüístico ( capacidade de síntese,  connotación e suxestión, recursos expresivos...) como pola sabedoría popular que encerra.
Nesta canción, Sés móstranos un amplo exemplo de refráns, frases feitas, expresións... Escoitemos atentamente e tentemos identificalos e, de seguido, interpretar o seu significado (ollo, diferénciaos dos tópicos e lugares comúns que tamén aparecen no texto).
No enlace irás a unha entrevista que lle realizaron en Pontevedraviva.com que che permitirá coñecer un pouco mellor esta artista. Nela fai declaracións tan interesantes como:

"Fago música en galego, porque son galega e estou lonxe de avergonzarme de selo"


ou

"O galego lonxe de ser un hándicap na miña carreira, é todo o contrario. É o que me impulsou e o que me mantén"

"Eu sempre lle digo a todo o mundo que son muller e galega, que non teño a culpa. Simplemente tiven sorte"

ACTIVIDADES:
  1. Actividades de léxico:
    • Identifica no texto as frases feitas e  refráns. Indica o seu significado.
    • Fai unha listaxe diferente cos tópicos ou lugares comúns que tamén aparecen expresados na canción.
  2. Actividades de comprensión.Le a entrevista que lle fixeron a Sés no xornal Pontevedraviva.com e responde as seguintes preguntas:
  • Cando comezou o éxito de Sés?
  • Que tipo de música fai?
  • Que opina do feito de empregar o galego para a súa música.
  • Que plans declara ter con respecto á música?
  1. Actividades de investigación:
  • Quen é Santiago Auserón. Dinos unha canción del que coñezas. Tradúcea ao galego.
  • Busca información sobre “Cantos na Maré”.
  • Busca información sobre Sés na Galipedia e fai un resumo da súa biografía e da súa traxectoria artística.
 E para que a tarefa vos resulte máis fácil, aquí tedes a letra.


Parece que isto está moi morto
que non habita en min ninguén

que me mirou de lado un torto

que superei os límites

que mañá non o hei ver distinto

nin direi outra vez será
que nin che importa nin che minto
e se me mintes éme igual.
Unha vez quixen sen motivos
Sen a menor das condicións
Coa independencia dos esquivos
e a lealdade das lexións
supediteime e soltei lastre
e vinme a cen metros de min
e superei aquel desastre
pero ante todo comprendín.
Que eu nin podo nin quero nin debo

volverme fiar

Da cultura da media verdade, da estafa

legal.
Que eu xa corto e deserto e me aparto de

toda moral

que aprendín moito máis cuestionando o

saber popular.


E xa virán tempos mellores

Que non choviu sen escampar

E só tes risas se tes dores









E non hai loita que librar
Que sempre houbo ricos e pobres

E as pulgas a can fraco van

Que a moito ruído, poucas noces
E hai que gardar sempre das risas
Que non se mama sen chorar

Que non se pode estar na misa

E ir para fóra repicar

Que o tolo vai onde van todos

Vicente vai no pack tamén
E sempre andamos un por outro
E a puta casa sen varrer.


Que as nenas xogan con bonecas

E os rapaciños con balón

E a min sacábamas da caixa

O meu veciño Juan Ramón

Que o ateísmo é satanismo
Porque algo máis terá que haber
E viva o individualismo
e o santo cu de cada quen.
Que os homes son coma o bo viño
Que sempre tende a ir a mellor
E eu coñezo algún pobriño
Que xa onde vai que se picou.
E que se os extremos son malos
E as medias tintas son xeniais
E eu co xenio destrozado
E eles a destrozarmo máis.