Entrou
a mañá no meu pobo
tan
limpa, tan redonda e pura,
como
unha mazá sobre un espello.
Hoxe
a miña rúa está aberta.
Xogan
os anxos nas cornixas das casas?
Ela
foi a primeira que pasou
cos
seus ledos cadrís:
dous
cahos de luz combados
abalábanse
sobre un negro tenro.
As
xanelas, despertas,
ollábana
caladas, ditosas...
(...)
Torbeliño
brillante, veloz...
un
neno en bicicleta.
A
rúa remata lonxe,
coma
se fose ao mar.
O
neno pérdese.
LUÍS
PIMENTEL:
Sombra
do aire na herba.
Entrou
a escuridade na igrexa
tan
corrupta, tan informe e impura,
como
unha sombra sobre un muro.
Hoxe
a alma está pechada.
Tentan
os demos nas xanelas das casas?
El
foi o primeiro que o soubo
na
súa mente fría:
dúas
sombras misteriosas
fuxían
sobre un cabalo de tebras.
As
campás, silenciosas,
ollábano
con desprezo.
Torbeliño
escuro, lento...
un
cántico na noite.
A
carreira remata lonxe,
coma
se fose o fin.
O
cántico cesa.
Alumnos
e alumnas de 2ºC
Entrou
a néboa no escuro bosque
tan
cega, tan espesa e húmida,
como
un lóstrego no pensamento.
Agora
os camiños están pechados.
Ululan
os mouchos entre as criaturas da noite?
El
foi o último que o escoitou
no
caer da escuridade:
dous
relocentes ollos
pousaron
sobre el.
O
fedor repulsivo
delatou
o crime..
(...)
Morcego
asustado,veloz...
lembranza
póstuma.
O
camiño parece eterno,
coma
unha dor.
A
néboa permanece.
Alumnos
e alumnas de 2ºA
Entrou
a cegueira na cidade
tan
sucia, tan fría e contaminada,
coma
un sol sendo eclipsado.
Hoxe
o meu cárcere está inmóbil.
Danzan
os voitres nas tumbas dos caídos?
Ela
foi a única que chorou
pola
esperanza perdida:
dúas
pingas de amargura
mollaban
a súa pálida pel.
As
portas , pechadas,
deixábana
soa,afastada...
(...)
Furacán
sombrizo, devastador...
paisaxe
desolada.
A
vida remata nun pestanexo,
coma
un suspiro.
A
cidade desaparece.
ALUMNOS
E ALUMNAS DE 2ºD
Ningún comentario:
Publicar un comentario